บทประพันธ์ค่าวเรื่อง “วันดี วันเสีย ประจำเดือน” กล่าวถึงความเชื่อของคนโบราณในการดูฤกษ์ยามก่อนจะประกอบพิธีสำคัญ เพราะมีความเชื่อว่าหากประกอบพิธีสำคัญตรงกับวันเสียจะทำให้เดือดร้อน ไม่มีความสุข เสียทรัพย์ได้ – ในเดือนเกี๋ยง เดือนห้า เดือนเก้า วันอาทิตย์กับวันจันทร์ คือ วันเสีย – ในเดือนยี่ เดือนหก เดือนสิบ วันอังคาร คือ วันเสีย – ในเดือนสาม เดือนเจ็ด เดือนสิบเอ็ด วันเสาร์กับวันพฤหัส คือ วันเสีย – ในเดือนสี่ เดือนแปด เดือนสิบสอง วันศุกร์กับวันพุธ คือ วันเสีย – วัน ๑ ค่ำ
๓ ค่ำ
๖ ค่ำ
๑๑ ค่ำ
และ ๑๓ ค่ำ เป็นวันดี – วัน ๒ ค่ำ
๔ ค่ำ
๕ ค่ำ
๗ ค่ำ
๘ ค่ำ
๙ ค่ำ
๑๐ ค่ำ
๑๒ ค่ำ
๑๔ ค่ำ และ ๑๕ ค่ำ เป็นวันเสีย
