บทประพันธ์ค่าวเรื่อง “ค่าวคติสอนใจ๋ จาวนากับเสือ” กล่าวถึงเสือตัวหนึ่งที่อาศัยอยู่ในป่าลึก สัตว์ทุกตัวต่างเกรงขามเสือตัวนี้มาก อยู่มาวันหนึ่งเสือเดินผ่านไปเจอควายกำลังไถนาอยู่โดยมีคนใช้แส้ฟาดทุกครั้งที่ควายเดินช้า เสือเห็นดังนั้นจึงเอ่ยถามควายว่า ตัวควายนั้นก็ใหญ่โต แต่ทำไมจึงยอมให้คนใช้ไถนา ควายจึงตอบว่า เพราะคนมีสติปัญญา ส่วนตนนั้นไม่มีสติปัญญาดีเท่าคน ฝ่ายเสือก็อยากลองสติปัญญาของคนจึงเอ่ยขอดูสติปัญญาของคน คนจึงบอกว่าตนนั้นลืมปัญญาไว้ที่บ้าน จะกลับไปเอามาให้เสือดู แต่ตนนั้นกลัวเสือจะกินควาย จึงออกอุบายมัดเสือไว้ที่ต้นไม้แล้วจุดไฟเผา และบอกว่า นี่แหละสติปัญญาของคน ฝ่ายเสือโดนไฟไหม้ จากตัวสีเหลืองก็กลับกลายเป็นลายก่านตั้งแต่บัดนั้นเป็นต้นมา
